Najdawniejsza wzmianka o Grębaninie jest z r. 1433. Przy kościele pochowano w
r. 1577 sławnego Gabriela Hołubka, który pomagał pod Byczyną Janowi
Zamoyskiemu przeciw arcyks. Maksymilianowi. W należącej do Grębanina
Remiszówce zamordowali Moskale kilku konfederatów Barskich, których tamże
pochowano. W Grębaninie znajdywano już niejednokrotnie urny. Wśród łąk dziś
jeszcze widoczne jest wzniesienie, na którem miał dawniej stać kościół czy też gród.
Koło wsi przepływa Janica, która przy domu p, Cizowa tworzy stawek, drugi stawek
iest przy kościele z pomnikiem dla poległych, na wyspie, a trzeci zwany ,,Ukrop”
między Kolonją I a II
Szkoła jest tu trzvk1asowa, uczą w niej p. Jan Wolanin (kierownik), p. Anna
Wolaninowa i p. Walerja Frachowa.
Szkoła istnieje od r. 1814. Dawniejsza szkoła z r. 1856 przemieniona w r. 1909 na
dom dla nauczycieli, a w tymże roku wybudowano nową.
Gospodarstw jest 114, posiadających obecnie po częściowem rozparcelowaniu
dworu około 3500 m.
Dwór należy do młodych Mańkowskich, dyrektorem dóbr jest p. L. Jażdżewski.
Kościół w Grębaninie, dawniejsza kaplica dworska, później publiczna pod
wezwaniem M. B. N. P. i fundowany i udotowany przez właścicieli Grębanina, ale
nie wiadomo kiedy. W r. 1510 przebudowano kaplicę. W r. 1615 postawiono nową
małą z drzewa (dzisiejsze presbiterjum). Dokument wizytacyjny z r. 1642 podaje, że
kaplicę odnowiono pod wezwaniem N. P. M. B. W tymże r. 1642 ofiarował
proboszcz z Baranowa Andrzej Moś wielki ołtarz do kościoła. W r. 1712
dobudowano główną nawę. W r. 1718 utworzył Antoni Stoiński, ówczesny,
właściciel Grębanina, fundację przy tejże kaplicy z udotowaniem księdza fundatysty,
nakładając nań różne obowiązki. Fundację tę zatwierdził Wikarjusz Generalny w
Wrocławiu Leopold hr. Frankenberg. W r. 1873 kościół odrestaurowano. Posiada on
figurę M. B., rzadki zabytek sztuki i rzeźby starożytnej, którą wierni uważają za
cudowną i z wielką czcią i wiarą się do niej odnoszą. Dowodem łask licznych tu
otrzymanych były dawniej i są dziś jeszcze liczne wota składane u stóp Matki
Boskiej. Kościół ma 5 ołtarzy; oprócz głównego: ołtarze Matki Boskiej Bolesnej, św.
Franciszka, św. Barbary i św. Rodziny. Na odpust przychodzą tu kompanje ze Słupi,
Donaborowa, Baranowa i Trzcinicy. Prócz tego ma kościół różne jeszcze cenne
przedmioty starożytne; w wieży, w r. 1850 dobudowanej, dwa dzwony; mniejszy,
przelany w r. 1874
w Oleśnicy i nowy kupiony w r. 1927. Ostatnim fundatystą bvł ks. Teofil Jonas. Po
objęciu przez niego probostwa w Myjomicach proboszcz z Baranowa odprawiał co
trzecią niedzielę nabożeństwo. Z nastaniem niepodległości starał się Grębanin o
stałego księdza w miejscu i otrzymał go w osobie ks. Pancherza, proboszcza z
Dziadowej Kłody, skąd przed Niemcami uchodzić musiał. Po nim przybył do
Grębanina w r. 1923 ks. Janiszewski Józef, który wybudował z ofiar dobrowolnych
nową plebanię a starą przerobił na dom katolicki, postawił pomnik dla poległych na
usypanej wyspie wśród stawu, okolił nowym parkanem kościół i probostwo,
powiększył cmentarz przy kościele.
We wszystkie święta Matki Boskiej odprawiały się dawniej odpusty, obecnie jeden
solennie ma się odbywać i to Narodzenie Matki Boskiej.
Dnia 1 lutego 1929 stał się Grębanin samodzielną parafią. Należą do niej: Grębanin
wieś i dwór, Żórawiniec wieś i dwór, Kolonją I. i II., Lipka, Justynka, Remiszówka,
Łęka mroczeńska i Marjanka mroczeńska.